Bu yazıda tanıtacağım “ÇALINAN DİKKAT” kitabının yazarı Johann Hari. Yazarın sizlere tanıdık geleceğini umuyorum. Aynı yazarın okuyucuyu depresyonu tanıma ve mücadele konusunda yolculuk yapmaya çıkaran “Kaybolan Bağlar” kitabı ile ilgili cümlelerimi blogumun geçmiş sayfalarında bulabilirsiniz.
İnsanın odaklanamama durumu ile ilgili çok geniş kapsamlı incelemeler yapan, ilgili kişilerce sayısız görüşme gerçekleştiren yazar önceleri bunun bireyin kendisi ile ilgili bir durum olarak kabul etmiş ancak konuyu daha derinliğine araştırdıkça daha farklı ve kapsamlı nedenlere ulaşmış.
Bireysel çabaların sorunu çözmede bir yere kadar etkili olduğunu vurgulayan yazar, dikkati bizden çalan kuvvetlerle kolektif olarak yüzleşip onların değişime zorlanması gerektiğini belirtiyor. Yani dikkatimizi ateşe veren kuvvetlerle mücadele edip yerlerine iyileşmeye yardımcı olacak kuvvetleri geçirmek şeklinde bir yol haritasını işaret ediyor.
Dikkati çalan ve odaklanamama sorununa sebep olan faktörleri de yazar şu başlıklar altında sıralıyor ve ayrıntılı olarak açıklıyor.
1-Hızın, geçişlerin ve süzme faaliyetlerinin artışı
2-Akış halinin ketlenmesi
3-Fiziksel ve zihinsel bitkinliğin artması
4-Uzun süreli okumanın kaybolması
5-Zihinsel gezinmenin aksaması
6-Sizi takip eden yönlendiren teknolojilerin artması
7-Zalim iyimserliğin artışı
8-Stres artışı ve tetiklediği teyakkuz hali
9-Beslenme düzeninin bozulması ve kirliliğin artması
10- DEHB artışı ve buna verdiğimiz yanıt
11-Çocuklarımızın maruz kaldığı fiziksel ve psikolojik durumlar
Arka arkaya tanıtımını yaptığım her iki kitap içeriğinden anlıyoruz ki Instagram, Facebook ve genel olarak Internet gibi dijital faktörler hayatımıza girdikçe, ekranlarını kaydırmakla vakit geçirdiğimiz akıllı gereçler elimizden düşmedikçe bu sorunlar artarak devam edecek.
Bu tespit de herkes gibi yazarı da bir açmaza sürüklüyor ve “Peki teknolojiden vazgeçilmesi mi gerekir?” sorusu ile muhatap olunuyor. Buradan da bu mecraların sorun olan kendileri değil, tasarlanma biçimleri olduğunu, bunun değişmesinin zor olmakla birlikte gerçekleştiğinde sorunların büyük bir bölümünün üstesinden gelineceği sonucuna varılıyor.
Diğer yazılarımda olduğu gibi kitapta öne çıkan ve ilginç bulduğum bazı cümlelerle yazımı sonlandırmak isterim:
*Yüzleştiğiniz her şeyi değiştiremezsiniz, ama yüzleşmeden de hiçbir şeyi değiştiremezsiniz.
*Günümüzde yaklaşık beş trafik kazasından biri sürücülerin dikkat dağınıklığından kaynaklanıyor. İyi iş çıkarmak istiyorsanız aynı anda tek bir şeye dikkatle odaklanmaktan başka yol yok.
*Odaklanma becerisini artırmak için yavaşlamak, aynı anda tek bir iş yapmak daha fazla uyumak. Bunların doğru olduğunu bildiğimiz halde ama tam tersi yönde hareket ediyoruz, daha çok hız, daha çok o işten bu işe geçmeler daha az uyku.
*Yaratıcılık beynin içinden yeni bir şey çıkması değil, orada olanlar arasında bağlantı kurulmasını sağlamaktır.
cok yerinde tespitler,
gercekten de insanin verimi gunde belki de sadece 2 konuyla derinlemesine ilgilendiginde maksimize olacakken, maalesef gunumuz is dunyasi 25 konuyla yuzelsel ilgilenmeyi gerektirecek sekilde formalize edilmis.
Katkılarınız ve değerlendirmeniz için teşekkürler Mehmet bey. Dış dünya yüzeyselliğin hakimiyetini dayatsa da belli farkındalıktan sonra bireysel çabalarla derinleşme kulvarına dümen kırmayı denemekte yarar olduğunu düşünüyorum. Selamlar…